سریال My Lady Jane

«مادام جین» یک نفس تازه و جسورانه در دنیای فانتزی تاریخی است که با اشتیاق بی‌پروایش به استقبال جنبه‌های غیرمعمول خود می‌رود. این سریال کتاب قوانین واقع‌گرایی را به دور می‌اندازد و به جای آن، سفری هیجان‌انگیز را ارائه می‌دهد که تاریخ، فانتزی و رمانس را در یک بسته دلپذیر ترکیب می‌کند. این نمایش نه تنها با مرزهای واقعیت بازی می‌کند، بلکه با شادی از...

«مادام جین» یک نفس تازه و جسورانه در دنیای فانتزی تاریخی است که با اشتیاق بی‌پروایش به استقبال جنبه‌های غیرمعمول خود می‌رود. این سریال کتاب قوانین واقع‌گرایی را به دور می‌اندازد و به جای آن، سفری هیجان‌انگیز را ارائه می‌دهد که تاریخ، فانتزی و رمانس را در یک بسته دلپذیر ترکیب می‌کند. این نمایش نه تنها با مرزهای واقعیت بازی می‌کند، بلکه با شادی از آن‌ها عبور می‌کند و یک مرد سیاه‌پوست را به عنوان پادشاه انگلستان معرفی می‌کند و تغییر شکل‌دهندگان را به عنوان بخشی از بافت اجتماعی به تصویر می‌کشد. این انتخاب جسورانه به زیبایی نتیجه می‌دهد و بینندگان را به تعلیق باور دعوت می‌کند تا فقط از سفر لذت ببرند. آنچه «مادام جین» را متمایز می‌کند، تنها ارزش سرگرمی آن نیست، بلکه شوخ‌طبعی تیزبین آن نیز هست. شخصیت‌های اصلی سریال، از جمله جین و سایر شخصیت‌های زن، قلب واقعی نمایش را تشکیل می‌دهند. خود جین فوق‌العاده است؛ صداقت او هم دل‌انگیز و هم گاهی آزاردهنده است، اما همیشه جذاب است. شخصیت‌های برجسته‌ای مانند مادر زیرک و جنس‌گراش، لیدی فرانسس و خواهر مستقلش، لیدی مارگارت، که قدرت و اراده‌ای دارند که حتی لیدی لیانا مormont را تحت‌الشعاع قرار می‌دهد، او را احاطه کرده‌اند. این سریال فقط به شخصیت‌هایش برای تأثیرگذاری تکیه نمی‌کند؛ بلکه در ساخت جهان و پیچش‌های داستانی نیز عالی عمل می‌کند و همه این‌ها با حس شوخی کنایه‌آمیز ارائه می‌شود. لحن آن ترکیبی منحصر به فرد از فمینیسم مدرن و مردسالاری سمی تاریخی است که نگاهی تازه به ژانر درام دوره‌ای می‌اندازد. این نمایش از تغییر تاریخ نمی‌ترسد، درست مانند «دیکنسون» یا «بزرگ»، و با این کار، روایتی می‌سازد که هم معاصر و هم بی‌زمان به نظر می‌رسد. با این حال، این نمایش بدون نقص نیست. در برخی مواقع، ترکیب ژانرها و لحن‌ها ممکن است برای برخی بینندگان ناهمگن به نظر بیاید و نه تمام شوخی‌ها به خوبی اجرا می‌شوند. ریتم داستان نیز می‌تواند ناپایدار باشد، به طوری که برخی قسمت‌ها کمی کشیده به نظر می‌رسند در حالی که دیگر قسمت‌ها از لحظات کلیدی با سرعت می‌گذرند. اما این‌ها جزئیات کوچکی در یک سریال درخشان هستند. برای کسانی که از ترکیب رمانس، اکشن و شوخ‌طبعی در برنامه‌هایشان لذت می‌برند، «مادام جین» به وفور ارائه می‌دهد. شیمی بین امیلی بادر و ادوارد بلومل به شدت جذاب است و داستان عاشقانه آن‌ها از دشمنی به عشق، تعادل کاملی از شور و شیرینی دارد. به تصویر کشیدن آن‌ها از جین و گیلدفورد آن‌قدر جذاب است که نمی‌توانید برایشان آرزو نکنید، حتی زمانی که در آب‌های خطرناک توطئه‌های سیاسی و رشد شخصی حرکت می‌کنند. پیچش‌های تاریخی این نمایش تنش و هیجان بیشتری به روایت می‌بخشند و آن را بیش از یک روایت ساده از تاریخ می‌کنند. این یک ماجرای زن‌محور است که داستان‌های سنتی «دختر در خطر» را معکوس می‌کند و نشان می‌دهد چه اتفاقی می‌افتد وقتی زنان کنترل اوضاع را به دست می‌گیرند و به محدودیت‌های مردسالارانه زمان خود اعتراض می‌کنند. «مادام جین» بی‌پروا، جسور و به طرز دلپذیری تند و زننده است—نمایشی که از کثیفی و شجاعت نمی‌ترسد. با این حال، این نمایش ممکن است برای همه مناسب نباشد. طرفداران درام‌های دوره‌ای سنتی یا کسانی که فانتزی را با کمی بیشتر واقع‌گرایی ترجیح می‌دهند، ممکن است بی‌احترامی این نمایش را ناخوشایند بیابند. اما برای بینندگانی که از نگاهی تازه و جسورانه به تاریخ با دوزی سنگین از شوخی لذت می‌برند، «مادام جین» یک گوهر است. با این حال، با وجود اینکه «مادام جین» یکی از بهترین برنامه‌های جدید سال جاری بود، متأسفانه نتوانست به اندازه کافی بیننده جذب کند. این سریال امتیاز 91% تایید منتقدان را در راتن تومیتوز کسب کرد، اما هرگز در فهرست 10 برنامه برتر هفتگی نیلسن برای آثار اصلی قرار نگرفت. با وجود هیاهوی اولیه آنلاین، این امر به تعداد کافی بیننده تبدیل نشد و منجر به خروج آرام این نمایش گردید. به نظر من، بازاریابی ناکافی و سایه‌افکنی توسط سایر سریال‌های بیشتر تبلیغ‌شده مانع از رسیدن «مادام جین» به مخاطبان وسیع‌تری شد و در نهایت به لغو زودهنگام آن کمک کرد. این واقعاً تأسف‌بار است، زیرا این نمایش تمام عناصر یک موفقیت را داشت: شوخی، احساس و ترکیبی منحصر به فرد از جادو. از بازآفرینی هوشمندانه تاریخ تا بازی‌های برجسته، «مادام جین» از جهات زیادی ویژه بود. برای کسانی که آن را پیدا کردند، «مادام جین» یک گوهر باقی می‌ماند—یک گوهر که از دست خواهد رفت اما با محبت به یاد خواهد آمد.