سریال Black Knight

سریال «شوالیه سیاه» می‌توانست امیدوارکننده باشد، اما خوب، می‌دانید، «پیام». دکورهای عالی، داستانی جالب و شخصیت‌پردازی‌های قابل‌قبول وجود دارد، اما همان‌طور که معمولاً پیش می‌آید، پیام‌های سیاسی و اجتماعی، این بار درباره توانمندی زنان و برتری مردان، به کار گرفته شده است. من یک قسمت را تماشا کردم و بخشی از قسمت دوم را دیدم و سپس کناره‌گیری کردم. البته، در تلاش برای پیشبرد «پیام»، داستان...

سریال «شوالیه سیاه» می‌توانست امیدوارکننده باشد، اما خوب، می‌دانید، «پیام». دکورهای عالی، داستانی جالب و شخصیت‌پردازی‌های قابل‌قبول وجود دارد، اما همان‌طور که معمولاً پیش می‌آید، پیام‌های سیاسی و اجتماعی، این بار درباره توانمندی زنان و برتری مردان، به کار گرفته شده است. من یک قسمت را تماشا کردم و بخشی از قسمت دوم را دیدم و سپس کناره‌گیری کردم. البته، در تلاش برای پیشبرد «پیام»، داستان اصلی به تدریج به سمت افت و خستگی ناشی از موعظه‌های خسته‌کننده پیش می‌رود و زیر لایه‌های آزاردهنده‌ای از این موعظه‌ها دفن می‌شود. به طور خلاصه، یک ایده عالی که بار دیگر به خاطر بازنویسی‌های سیاسی و اجتماعی خراب شده است. این یک سریال خوب است. جو، چشم‌انداز و لحن آن به خوبی با زمان‌های آخرالزمانی و ناامیدی مردم که بر اساس وضعیت اجتماعی و ثروت تقسیم شده‌اند، همخوانی دارد. «رهبران»، ثروتمندان (این شرکتی که اساساً دنیا را اداره می‌کند) بی‌رحم هستند و برخلاف زمان‌های حال، سود و قدرت را بر مردم ترجیح می‌دهند. داستان حول محور یک مرد می‌چرخد که بر تراژدی غلبه کرده و دیگران را دور خود جمع می‌کند تا با یک دشمن قدرتمند مبارزه کند و سعی کند از ضعفا و ناتوانان محافظت کند. بازی‌های بازیگران بزرگی مانند کیم ای-سانگ و نام کیونگ-اُپ عالی است، اما کیم وو-بین درخشش خاصی دارد. خشم، قدرت ذهنی و عزم او را می‌توان حس کرد؛ او به خوبی نقش یک پیک ۵-۸ را ایفا می‌کند و با چشمانش بیشتر از بسیاری از بازیگران که از تمام صورت و بدنشان استفاده می‌کنند، احساسات را منتقل می‌کند. بازی اسوم هم قابل قبول بود. صحنه‌های مبارزه را دوست داشتم و فکر می‌کنم به خوبی اجرا شده‌اند. فکر می‌کنم اکثر ما می‌توانیم با افرادی که در یک دنیای خراب زندگی می‌کنند، همدردی کنیم، بنابراین قادر خواهید بود هر دقیقه از سریال را تماشا کنید و خسته نخواهید شد. سعی کردم بدون لو دادن داستان، نظر بدهم. اما باید بگویم: هرگز نمی‌توانم درک کنم که چگونه افرادی بعد از تماشای ۱۵ دقیقه از یک فیلم نظر می‌دهند. آنها برای ورود به سیستم و نوشتن نظر ناآگاهانه و احمقانه خود، بیشتر از زمانی که صرف تماشا کرده‌اند، وقت می‌گذارند. شما باید تماشا کنید تا نظر بدهید، به بازی‌ها، پیام و کل داستان توجه کنید... و فقط پس از آن - نظر دهید، توصیه کنید یا نکنید. چه کسی بر اساس نیمه یک قسمت نظر می‌دهد؟ در این مورد، نظری که درباره زنان و چیزی شبیه به «ووک» خواندم... راستش، هیچ ایده‌ای ندارم آن شخص در مورد چه چیزی صحبت می‌کند. نه در مورد این سریال. من آن را تماشا کرده‌ام و توصیه می‌کنم. شما را سرگرم می‌کند و به تفکر وا می‌دارد. به نظر من، این سریال خوب بود و شایسته نمره ۷ از ۱۰ است. تنها چیزی که دوست نداشتم و متوجه شدم که به نظر می‌رسد مردم کره‌ای دوست دارند آن را قهرمانانه جلوه دهند، این است که در این سریال، شخصیت ۵-۸ (یکی از شخصیت‌های اصلی) را قهرمان می‌دانند. او مانند یک خداست - هیچ‌کس نمی‌تواند او را شکست دهد، می‌تواند همه را بکشد و هیچ‌کس شبیه او نیست؛ اساساً او یک چاک نوریس است که متأسفانه این موضوع سریال را غیرواقعی می‌سازد و برای کودکانی که چاک نوریس یا رمبو را قهرمانانه می‌دانند، مناسب است... و این روند را در سایر سریال‌های کره‌ای نیز مشاهده کرده‌ام. جدا از این، سریال خوبی بود.