فیلم Good Morning, Vietnam 1987

خوب، اگرچه کمی ناامیدکننده است. رابین ویلیامز (ادریان) در این فیلم در بهترین فرم خود ظاهر شده است و دیدن فارست ویتاکر (ادوارد) در یک نقش نسبتاً خجالت‌آور و با تجربه کم، جالب است. "صبح بخیر، ویتنام" به لطف شوخی‌های آقای ویلیامز، تماشای رضایت‌بخشی را ارائه می‌دهد، حتی اگر به داستان و جزئیات آن چندان علاقه‌ای نداشتم. **_یک جنبه نادیده از جنگ ویتنام_** ادریان کرونور (رابین ویلیامز) یک...

خوب، اگرچه کمی ناامیدکننده است. رابین ویلیامز (ادریان) در این فیلم در بهترین فرم خود ظاهر شده است و دیدن فارست ویتاکر (ادوارد) در یک نقش نسبتاً خجالت‌آور و با تجربه کم، جالب است. "صبح بخیر، ویتنام" به لطف شوخی‌های آقای ویلیامز، تماشای رضایت‌بخشی را ارائه می‌دهد، حتی اگر به داستان و جزئیات آن چندان علاقه‌ای نداشتم. **_یک جنبه نادیده از جنگ ویتنام_** ادریان کرونور (رابین ویلیامز) یک دی‌جی در سایگون در سال 1965 است. در حالی که کرونور در میان سربازان محبوب است، به خاطر گرایش‌های بی‌احترامی و زیرزمینی‌اش با خشم مقاماتش مواجه می‌شود. وقتی او از آنتن خارج است، به دنبال یک زن ویتنامی زیبا (چینتارا سوکاپاتانا) می‌رود و با برادرش (تونگ تان تران) دوستی می‌کند. فارست ویتاکر نقش دوست کرونور را در ایستگاه بازی می‌کند در حالی که جی.تی. والش و برونو کرابی نقش دشمنانش را ایفا می‌کنند. این فیلم بر اساس یک داستان واقعی ساخته شده و "صبح بخیر، ویتنام" (1987) در زمانی منتشر شد که فیلم‌های مربوط به ویتنام محبوب بودند. اگرچه به عنوان یک کمدی جنگی طبقه‌بندی شده، بیشتر یک درام جنگی با نکات خنده‌دار است که عمدتاً به خاطر شوخی‌های ویلیامز به وجود آمده. این فیلم در زمان اکران خود یک موفقیت تجاری بود و مورد تحسین منتقدان قرار گرفت. به عنوان مثال، راجر ایبرت به آن نمره کامل داد. من تا چند شب پیش این فیلم را ندیدم، دور از هیاهوی آن زمان، و آن را قابل قبول و تا حدی سرگرم‌کننده یافتم، اما کمی بیش از حد ستوده شده است. با این حال، در عمل سوم یک چرخش غیرمنتظره وجود دارد و این فیلم به عنوان یک همراه ضروری برای فیلم‌هایی مانند "گروه" (1986) محسوب می‌شود زیرا جنبه سیاسی و غیرنظامی این درگیری جنجالی را به تصویر می‌کشد. به عنوان مثال، داستان درست _قبل از_ افزایش سطح نیروها به 385,000 نفر در سال 1966 رخ می‌دهد که تا سال 1968 به 536,000 نفر خواهد رسید. مدت زمان فیلم 2 ساعت و 1 دقیقه است و در تایلند فیلمبرداری شده است. نمره: B-