فیلم Latter Days 2003

این فیلم به شدت ضعیف است و به نظر می‌رسد بیشتر به دنبال انتقاد از عدم تحمل مذهبی - به ویژه تعصب کلیسای قدیسان آخرالزمان - نسبت به همجنس‌گرایی است. وس رمزی، شخصیت "کریستین"، مردی خوش‌تیپ و جذاب است که در زندگی به عنوان پیشخدمت کار می‌کند و شب‌ها را با فریب و روابط بی‌پایه سپری می‌کند. زمانی که گروهی از ۴ "کشیش" جوان به...

این فیلم به شدت ضعیف است و به نظر می‌رسد بیشتر به دنبال انتقاد از عدم تحمل مذهبی - به ویژه تعصب کلیسای قدیسان آخرالزمان - نسبت به همجنس‌گرایی است. وس رمزی، شخصیت "کریستین"، مردی خوش‌تیپ و جذاب است که در زندگی به عنوان پیشخدمت کار می‌کند و شب‌ها را با فریب و روابط بی‌پایه سپری می‌کند. زمانی که گروهی از ۴ "کشیش" جوان به آپارتمانی مجاور نقل مکان می‌کنند، او با تیمش در رستوران شرط می‌بندد که می‌تواند یکی از آن‌ها را فریب دهد. او هدفش را بر روی استیو سندووس، "آرون" که بلند و خوش‌تیپ است، متمرکز می‌کند و داستان آغاز می‌شود... فیلم سعی دارد به پوچی زندگی رمزی بپردازد و آن را به یک نظر کلی‌تر درباره پرخوری و سطحی‌نگری گسترش دهد، اما در بیشتر مواقع، داستان عاشقانه‌ای طولانی است که برای رسیدن به نقطه‌ای خاص زمان زیادی را صرف می‌کند و در نهایت به شکلی پیش‌بینی‌پذیر پایان می‌یابد. پیچیدگی داستان آنقدر زیاد است که بیشتر شبیه یک داستان سست به نظر می‌رسد و به دلایلی که برای من کاملاً روشن نیست، جکی بایتس از زمان به زمان به عنوان صاحب رستوران تقریبا فرشته‌سان ظاهر می‌شود. سندووس بسیار جذاب است که این موضوع باعث می‌شود فیلم قابل تماشا باشد، اما در غیر این صورت، این فقط یک داستان عاشقانه با شروعی شلخته است. من این فیلم را سال‌ها پیش دیدم و این آخر هفته دوباره آن را تماشا کردم. در نهایت با چندین فکر متضاد مواجه شدم. اول اینکه، فیلم به‌طور کلی از نظر نوشتن، بازیگری، سرعت و داستان خوب عمل نمی‌کند، اما از نظر اینکه آیا ارزش تماشا دارد، این موضوع چندان مهم نیست. احتمالاً این فیلم مهم‌تر از آن چیزی است که اعتبارش را دارد. کم اهمیت است که چقدر این فیلم در زمان خود پیشگام بود و نمایندگی و صدای چندین بخش و تجربه‌های کم‌نمایش‌داده‌شده در جامعه را ارائه می‌کرد. به استانداردهای امروزی، داستان عاشقانه کمی شبیه به فیلم‌های هال‌مارک و لایف‌تایم به نظر می‌رسد، اما در آن زمان، داشتن پیامی این‌چنینی و تأثیرگذاری که این فیلم داشت، بی‌سابقه بود. من این فیلم را به هر کسی که به سینمای همجنس‌گرایان، سینمای مستقل و سفر این صنایع در ۳۰ سال گذشته علاقه‌مند است، توصیه می‌کنم.