فیلم Bloodsport 1988

فیلم "Bloodsport" به کارگردانی نیوت آرنولد و نوشته کریستوفر کاسبی، مل فریدمن و شلدون لتیچ ساخته شده است. این فیلم با بازی ژان-کلود ون دام، دونالد گیب، لئا آیرز، نورمن برتون، فارست ویتاکر و بولو یانگ همراه است. موسیقی این اثر توسط پل هرتزوگ و فیلم‌برداری آن توسط دیوید وورث انجام شده است. این فیلم یکی از آثار اولیه‌ای است که ون دام را به عنوان...

فیلم "Bloodsport" به کارگردانی نیوت آرنولد و نوشته کریستوفر کاسبی، مل فریدمن و شلدون لتیچ ساخته شده است. این فیلم با بازی ژان-کلود ون دام، دونالد گیب، لئا آیرز، نورمن برتون، فارست ویتاکر و بولو یانگ همراه است. موسیقی این اثر توسط پل هرتزوگ و فیلم‌برداری آن توسط دیوید وورث انجام شده است. این فیلم یکی از آثار اولیه‌ای است که ون دام را به عنوان یک ستاره معرفی کرد. در "Bloodsport"، ون دام در نقش فرنگ دکس، یک هنرمند رزمی واقعی، ظاهر می‌شود. دکس وارد مسابقه معروف کومیت می‌شود، یک تورنمنت سخت در هنگ کنگ و باید بر موانع مختلف غلبه کند تا به اهدافش برسد. همان‌طور که در فیلم‌های اکشن ون دام، به ویژه در آثار او در اواخر دهه ۸۰ و اوایل دهه ۹۰، معمول است، باید آماده باشید برای بازیگری متوسط و داستانی ضعیف. داستان معمولاً مسیر آشنای ون دام را دنبال می‌کند: شخصیت او آرزو دارد بر مشکلات غلبه کند، تحت یک برنامه تمرینی سخت قرار می‌گیرد، دوستان و دشمنانی پیدا می‌کند، مهارت‌های رزمی برجسته‌ای از خود نشان می‌دهد و در نهایت در یک مبارزه تمام‌عیار برای عدالت، انتقام و افتخار قرار می‌گیرد. اگرچه مهارت‌های رزمی عالی ون دام و دیگر هنرمندان رزمی که با آنها روبرو می‌شود، به خوبی در فیلم نمایش داده شده است، اما از نظر هنری، ساخت فیلم چندان برجسته نیست. اما طرفداران این سبک از فیلم‌ها، از جمله خودم، می‌دانند که این موضوع مهم نیست، زیرا فیلم دقیقاً همان چیزی را ارائه می‌دهد که انتظار داریم: چیدمان‌های مبارزاتی فوق‌العاده، یک مونتاژ عالی از کومیت، یک شرور نفرت‌انگیز که باید تنبیه شود و البته کلی صحنه‌های اکشن از ون دام که ما را به سمت پایانی پیروزمندانه هدایت می‌کند. هورا! اگرچه این فیلم supposedly بر اساس واقعیت‌های زندگی فرنگ دکس ساخته شده، اما در طول سال‌ها این موضوع به چالش کشیده شده است، بنابراین بهتر است آن را به عنوان یک فیلم رزمی پرانرژی مشاهده کنید تا یک اثر نیمه‌زندگی‌نامه‌ای. من در بررسی فیلم‌های ژان-کلود ون دام معمولاً سخت‌گیر بوده‌ام و با وجود اینکه او به طور قابل توجهی از من بزرگ‌تر است، احساس می‌کنم که هنوز هم می‌تواند من را شکست دهد، بنابراین شاید بهتر باشد کمی احتیاط کنم. اما واقعاً این فیلم قابل تماشا است. بدون شک، این فیلم به پای "چاینا تاون" نمی‌رسد، اما چه اهمیتی دارد؟ این فیلم به شیوه‌ای سرگرم‌کننده تمام کلیشه‌های ژانر هنرهای رزمی را به تصویر می‌کشد و به طریقی این کار را انجام می‌دهد که می‌دانید بعدها نیز کپی خواهد شد، حتی اگر خود این فیلم هم نوعی کپی از "Enter the Dragon" باشد، بدون هنری که آن فیلم داشت. پس.... راحت بنشینید و چند تا ذرت بو داده بخورید. از تماشای این فیلم لذت خواهید برد.