فیلم A Cure for Wellness 2016

این فیلم از نظر ایجاد جو و حال و هوا واقعاً خوب عمل کرده، اما داستان توخالی، انگیزه‌های لرزان، «علم» بی‌معنا و بار سنگینی که بر دوش من گذاشته شده تا از باورم خارج شوم، باعث شده نتوانم آن را توصیه کنم. متأسفانه، به نظر می‌رسد که نویسنده با تجربه یا توانمندی برای مشاوره قبل از شروع کار در دسترس نبوده است. فکر می‌کنم شخص مناسب...

این فیلم از نظر ایجاد جو و حال و هوا واقعاً خوب عمل کرده، اما داستان توخالی، انگیزه‌های لرزان، «علم» بی‌معنا و بار سنگینی که بر دوش من گذاشته شده تا از باورم خارج شوم، باعث شده نتوانم آن را توصیه کنم. متأسفانه، به نظر می‌رسد که نویسنده با تجربه یا توانمندی برای مشاوره قبل از شروع کار در دسترس نبوده است. فکر می‌کنم شخص مناسب می‌توانست این گره داستان را باز کند. تمام عناصر دیگر به خوبی اجرا شده و من توانستم تنش و حس انزوا را در طول فیلم احساس کنم. آن‌ها کارهای زیادی را به درستی انجام دادند و واقعاً شرم‌آور است که در نهایت، اینقدر اشتباه پیش رفت. دو ساعت و نیم محتوای بی‌معنی! بدترین فیلمی که در مدت زمان طولانی دیده‌ام. لیست مشکلات این فیلم تقریباً آن‌قدر زیاد است که نمی‌توان همه را ذکر کرد. اول از همه نکات مثبت: سازندگان این فیلم واضحاً توجه زیادی به طراحی آن داشته‌اند و زحمت زیادی کشیده‌اند. مکان‌ها و تنظیمات فوق‌العاده هستند. «اسپا» که داستان در آن اتفاق می‌افتد، به‌طور مناسبی آزاردهنده و ترسناک است. موسیقی نیز یکی از نکات قوت فیلم است. اما متأسفانه همین جا به خوبی‌ها خاتمه می‌یابد. داستان این فیلم واقعاً آشفته است. به نظر می‌رسد که تهیه‌کنندگان نمی‌دانستند چه هدفی دارند: ترس گوتیک؟ تاریک و عجیب و غریب؟ ترسناک به‌طور مستقیم؟ در نتیجه، محصول نهایی هیچ‌کدام از این‌ها نیست. فیلم از یک سناریوی غیرمحتمل به سناریوی دیگری می‌پرد و عناصر جدید داستان بدون ارتباط با آنچه قبلاً اتفاق افتاده معرفی می‌شوند. چندین بار فیلم به نتیجه‌ای می‌رسد که به نظر می‌رسد پایان است، اما بعد دوباره شروع به پیشرفت می‌کند، یک «چرخش» ناگهانی و نامربوط و غیرضروری را معرفی می‌کند و سپس به راه خود ادامه می‌دهد. انگار سازندگان فیلم را تمام کرده‌اند و سپس کسی به فکر اضافه کردن چیزی دیگر افتاده است - اغلب از فیلمی دیگر و بهتر - و آن را به انتهای فیلم چسبانده‌اند. فیلم به نظر بی‌پایان می‌آید. زمان اجرا دو ساعت و نیمه‌اش می‌توانست یک ساعت کوتاه‌تر شود و داستانی قابل قبول‌تر ایجاد کند. همچنین کمکی نمی‌کند که نتیجه‌گیری داستان خیلی زود قابل پیش‌بینی باشد یا اینکه برخی از عناصر داستان به درستی توضیح داده نشوند یا اینکه هیچ‌یک از شخصیت‌ها دوست‌داشتنی یا شایسته همدردی بیننده نباشند یا اینکه بیشتر تنش به وسیله موسیقی ایجاد شود، نه داستان یا بازیگری. خلاصه اینکه، اگر به دنبال سرگرمی خوب هستید، به جای دیگری بروید. اینجا جایی نیست که شما به دنبالش هستید.