فیلم Vertigo 1958

این فیلم در ابتدا چندان موفق نبود و احتمالاً دلیل آن این بود که تماشاگران انتظار فیلمی به این تاریکی و claustrophobic را نداشتند. "Vertigo" از همان ابتدا به خاطر جو سورئال و کابوس‌گونه‌اش بسیار عجیب بود. من به خلاقیت هیچکاک در به تصویر کشیدن اکروفوبی جیمی استیوارت با استفاده از یکی از قدیمی‌ترین تکنیک‌های فیلم‌برداری، یعنی لنز زوم که به هنگام دور شدن شیء،...

این فیلم در ابتدا چندان موفق نبود و احتمالاً دلیل آن این بود که تماشاگران انتظار فیلمی به این تاریکی و claustrophobic را نداشتند. "Vertigo" از همان ابتدا به خاطر جو سورئال و کابوس‌گونه‌اش بسیار عجیب بود. من به خلاقیت هیچکاک در به تصویر کشیدن اکروفوبی جیمی استیوارت با استفاده از یکی از قدیمی‌ترین تکنیک‌های فیلم‌برداری، یعنی لنز زوم که به هنگام دور شدن شیء، زوم می‌کند و احساس ترس و ناامنی او را در ارتفاعات خاصی که به دلیل سرگیجه مزمنش دچار می‌شود، تأکید می‌کند، احترام می‌گذارم. همان‌طور که همیشه، حضور خود کارگردان در فیلم همیشه جذاب بوده است، زیرا ما می‌دانیم که این عادت اوست و بنابراین معمولاً چشمان‌مان را در طول فیلم به دنبال او می‌گردانیم. در نتیجه، این تریلر جاودانه همچنان یک جواهر کلاسیک باقی مانده است، با وجود ظهور فیلم‌های مدرن جدید. جلوه‌های بصری فوق‌العاده‌اش نیز در مقایسه با جلوه‌های دیجیتال، بی‌زمان به نظر می‌رسند. امیدوارم نقد من به شما سرگیجه ندهد = ) هرگز نخواهم فهمید که چرا "Vertigo" این‌قدر مورد ستایش جهانی قرار گرفته است. تنها توضیح این است که حکمت به‌دست‌آمده به‌صورت کورکورانه است. اینکه چطور کسی می‌تواند این فیلم را به "North by Northwest" یا "Rear Window" ترجیح دهد، برای من غیرقابل درک است. فیلمی به‌طرز استثنایی ساخته‌شده، اما به‌طرز استثنایی خسته‌کننده. داستان به‌طور خلاصه: کارآگاهی بازنشسته که از اکروفوبی رنج می‌برد، پرونده همسر یک دوست قدیمی دانشگاهی را می‌پذیرد که ممکن است توسط روح جد بزرگش که سال‌ها پیش خودکشی کرده، تسخیر شده باشد. اما البته، رازی بسیار تاریک‌تر و واقعی‌تر در زیر سطح وجود دارد. نظرات: جیمز استیوارت در این فیلم به‌عنوان ضدقهرمان کامل به تصویر کشیده شده است: باهوش و شجاع، اما همچنین آشفته، ناپایدار و گاهی possessive. او در ایفای یک نقش دشوار فوق‌العاده عمل می‌کند. در نقش مکمل دوست وفادار استیوارت "میدج"، باربارا بل گدس نیز کار فوق‌العاده‌ای را انجام می‌دهد. به گفته یکی از منابعی که خوانده‌ام، بعد از اینکه "Vertigo" در اکران شکست خورد، هیچکاک استیوارت را مقصر دانست و ادعا کرد که او (استیوارت) خیلی پیر شده و مردم دیگر نمی‌خواهند او را ببینند، بنابراین فیلم موفق نبود. وقتی هیچکاک به ساخت "North By Northwest" رفت، گفته می‌شود که استیوارت از او خواسته که نقش اصلی را به او بدهد، اما هیچکاک رد کرد و نقش اصلی را به کری گرانت داد که در واقع چهار سال از استیوارت بزرگ‌تر بود. اما طبق بیوگرافی کری گرانت نوشته پاملا ترسکات، دلیل اینکه هیچکاک گرانت را ترجیح داد، این بود که آنها به‌خوبی با هم کار می‌کردند و می‌خواستند بعد از موفقیت "To Catch a Thief" دوباره همکاری کنند. به‌طور خلاصه، نقش اصلی "North By Northwest" از ابتدا برای کری گرانت در نظر گرفته شده بود و نه کسی دیگر. با این حال، "Vertigo" به‌عنوان یک شاهکار سینمایی شهرت بالایی پیدا کرده است و به‌حق چنین است. همچنین به‌طرز زیبایی فیلم‌برداری شده و کل فیلم کیفیتی نرم، تسخیرکننده و رویایی دارد که کاملاً جذاب است. این فیلم یکی از فیلم‌های مورد علاقه من از هیچکاک نیست و قطعاً تاریک‌تر است، اما همچنان بصری چشم‌نواز و دارای دو عملکرد شگفت‌انگیز از جیمز استیوارت و کیم نوواک است. این فقط دومین بار است که این فیلم را می‌بینم و حدس می‌زنم آخرین باری که دیدم شاید حدود 10 سال پیش بود، مطمئن نیستم که چه زمانی دوباره آن را ببینم. **3.75/5** شاید به‌خاطر عدم علاقه‌ام به "North By Northwest" که بیش از حد مورد ستایش قرار گرفته است، اما در حال حاضر این فیلم مورد علاقه من از هیچکاک است.