سریال Mr. Bean

احتمالاً یکی از موثرترین و محبوب‌ترین مجموعه‌های کمدی در تاریخ است. برای افرادی مانند من که در دهه 90 بزرگ شده‌اند، مستر بین قطعاً یکی از بهترین و نوستالژیک‌ترین آثار تلویزیونی است که تاکنون ساخته شده و همچنین یکی از برجسته‌ترین سریال‌های تولید شده در اروپا به شمار می‌آید. واقعاً دشوار است که تصور کنیم تنها چهارده قسمت وجود داشته است، در حالی که به نظر...

احتمالاً یکی از موثرترین و محبوب‌ترین مجموعه‌های کمدی در تاریخ است. برای افرادی مانند من که در دهه 90 بزرگ شده‌اند، مستر بین قطعاً یکی از بهترین و نوستالژیک‌ترین آثار تلویزیونی است که تاکنون ساخته شده و همچنین یکی از برجسته‌ترین سریال‌های تولید شده در اروپا به شمار می‌آید. واقعاً دشوار است که تصور کنیم تنها چهارده قسمت وجود داشته است، در حالی که به نظر می‌رسد تعداد آنها چندین دهه باشد. بدون استفاده از جلوه‌های بصری بزرگ، بدون توجه خاصی به صحنه‌ها (آپارتمان بین هرگز دقیقاً یکسان نیست و تغییرات ظریفی وجود دارد)، با موسیقی متن حداقلی (آهنگی که در آغاز و پایان استفاده می‌شود، "Ecce homo qui est faba") و بدون نگرانی درباره واقع‌نمایی، همه قسمت‌ها به هدف خود دست می‌یابند: خنداندن همه. هر قسمت حدود نیم ساعت طول می‌کشد و می‌تواند توسط هر نوع شخصی مشاهده شود، حتی در زمان استراحت ناهار برای کسی که کارش نیازمند ناهار خوردن خارج از خانه است. شخصیت اصلی، بین (هرگز نخواهیم دانست آیا نام دیگری جز “مستر” داشته است)، مردی کاملاً معمولی است، اما بسیار احمق‌تر از بیشتر مردم (به جز، شاید، بخش قابل توجهی از کارمندان عمومی) و قسمت‌های مختلف به وضوح نشان می‌دهند که چه حوادث و موقعیت‌های خجالت‌آوری در زندگی‌اش رخ می‌دهد. و ما خندیدیم... اما در نهایت، چه کسی هرگز حداقل یک موقعیت عجیب یا خجالت‌آور را تجربه نکرده که می‌توانسته توسط بین به تصویر کشیده شود؟ بازیگری که جان و روح شخصیت را به آن بخشید، روآن اتکینسون بی‌نظیر است. او بدون شک بازیگر خوبی است، اما بین آن شخصیتی است که بهترین‌های او را به نمایش می‌گذارد، شخصیتی که او آن را طراحی کرده و به توانایی‌ها و استعدادهایش دوخته است و هیچ‌کس هرگز نمی‌تواند به خوبی او آن را بازی کند. و همانطور که تقریباً همیشه در این گونه موارد اتفاق می‌افتد، شخصیت به بازیگر چنان چسبیده است که مانند یک پوست دوم به او تعلق دارد و قابل درک است که اتکینسون ترجیح می‌دهد آن را بازسازی کند، حتی اگر محبوبیتش به نظر می‌رسد مانع از بازسازی کامل شود: بین هنوز هم به طور مکرر ظاهر می‌شود، چه برای تبلیغاتی یا برای یک حضور ویژه، همانطور که در مراسم افتتاحیه المپیاد لندن اتفاق افتاد. در نهایت، به همراه الیزابت دوم فقید و بسیاری از چهره‌هایی که روزی جیمز باند بودند، بین قطعاً شناخته‌شده‌ترین و محبوب‌ترین بریتانیایی در دنیا است.